از زمانی که کسپر و اشمیت (Kasper and Schmidt, 1996) خواستار انجام تحقیقات بیشتری برای ارتقای دانش ”منظور شناسی“ شدند، تحقیقات پیرامون کنش های گفتاری خاص و تدریس آن ها در حوز? فراگیری زبان دوم افزایش چشمگیری یافت. برخی از نتایج این تحقیقات نشان می دهند که ارتقای منظور شناسی با آموزش میسر می شود (به عنوان مثال: بیلمایر، 1990). در عین حال مواردی همچون تدریس کنش های گفتاری به صورت تشریحی/تلویحی، فواید مربوط به در معرض قرار گرفتن به صورت آگاهانه/ناآگاهانه، و نوع بازخورد ارائه شد
...