درک اجتماعی از زمان که این اثر به آن پرداخته است، به چگونگی شناخت و آگاهی از پدیده زمان مربوط می شود. به طور کلی درک اجتماعی، همان آگاهی کنشگران راجع به پدیده هاست که افراد در آن با دیگران از طریق تجربه جهانی یکسان، که اجزای آن دارای معانی مشترکی است، به توافق بین الاذهانی دست می یابند. بنابراین، شکل گیری چنین ساخت معرفتی نسبت به جهان، برای کنشگران دارای ابعاد اجتماعی مهمی است. در این بررسی با استفاده از سنت نظریه مبنایی در تحقیق کیفی، مطالعه بر روی 26 نمونه از شهر تهران و چه
...