ساختارگرایی رهیافتی به تحلیل ادبی است که ریشه در زبان شناسی ساختارگرا یا علم زبان دارد و ریشه‌های تاریخی آن در نظریات فردینان دو سوسور قابل پیگیری است. این رویکرد در مطالعه آثار ادبی، این دیدگاه را که متن ادبی صرفاً منعکس‌کننده معنای مورد نظر مؤلف است، رد می‌کند. ساختارگرایان معتقدند متن ادبی ساختاری مستقل است که قواعد، رمزها و قراردادهایی دارد که مستقل ازمؤلف، خواننده و واقعیت‌های بیرونی هستند. نقد ساختارگرا بیش از آن که به معنای آثار ادبی بپردازد، در پی توضیح این نکته است ک
...