این رساله تحت عنوان «برنامه‌ریزی زبان و هوشیاری زبانی: با نگاهی به ایران» به بررسی نظری حوزه برنامه‌ریزی زبان که یکی از شاخه‌های جامعه‌شناسی زبان محسوب می‌شود می‌پردازد و می‌کوشد که شمای نظام‌مندی از این حوزه به‌دست دهد. این پژوهش می‌کوشد که به تبیین نظری مفهوم هوشیاری زبانی پرداخته و نقش آن را در برنامه‌ریزی زبان روشن کند. در این زمینه به مرور آثار صاحبنظران ایرانی در مورد زبان فارسی می‌پردازد و به سنجش نگرش ایرانیان در چهار گروه دانش‌آموز، دانشجو، دانشگاهی و فرهنگستانی پردا
...