سراجالدین یکی از شعرای فارسی سرای بنگال است که دیوان اشعار او به عنوان یکی از اسناد مهم زبان فارسی در شبه قارّه هند مطرح است و جزء میراث مکتوب دو کشور بنگلادش و ایران به حساب می‌آید، این شاعر در اواسط قرن نوزدهم میلادی می‌زیسته است. در این رساله سعی شده است ضمن ارائه متنی منقّح از دیوان وی جنبه‌هائی از زندگی و ویژگی‌های شعر وی برای مخاطبان شعر فارسی روشن شود و نیز سعی شده است تا خوانندگان با محیط بنگال یعنی جایی که او اشعار خود را سرود، بیشتر آشنا شده و میزان تأثیر این محیط
...